Moskva və İrəvan arasında maraqlı proseslər gedir. Qərbçi Nikol Paşinyanın Altaya səfəri xüsusi maraq doğurur. Hətta arvadı və qızını da Rusiyaya aparması xüsusi maraq doğurur.
KONKRET.az xəbər verir ki, Paşinyan Altayada ekoloji konfransda iştirak edir. Bu konfransda cəmi səkkiz ölkə təmsil olunub və onların hamısı bu və ya digər formada Rusiyanın yaxın müttəfiqləridir. Üstəlik, o, artıq ölkəsinin Aİİ-dən çıxmaq fikrində olmadığını təsdiqləyib. İrəvan neft və qazın qiymətləri şəklində iqtisadi dəstəyi itirmək istəmir. Ermənistan ictimaiyyətinin Amerikanın Zəngəzur dəhlizinə dair təşəbbüsünü dəstəkləməkdən açıq şəkildə imtina etməsi fonunda proseslər daha da maraqlı xarakter alıb. Görünür, İrəvan Moskva ilə Bakı arasında artan gərginlikdən özünəməxsus şəkildə yararlanmaq qərarına gəlib. Və Altaya gedən Nikol Vovaeviç açıq şəkildə keçmiş rəhbərləri ilə körpü qurmaq niyyətində idi.
Üstəlik, İrəvanı başqa xəbərlər də ruhlandırır. İrəvanın “Hraparak” nəşri yazır ki, son həftələrdə Rusiyanın Gümrüdəki bazasına çoxlu sayda hərbi texnika və sursat çatdırılıb. Bu cür çatdırılmaların səbəbləri məlum deyil, lakin ekspertlər ehtimal edirlər ki, Moskva regionda mümkün dəyişikliklərə hazırlaşır. Elə həmin Sladkov kimi Rusiyanın “Z-müharibə müxbirləri” artıq təcili olaraq Ermənistanın Azərbaycan üçün əsas təhlükə statusunu qaytarmağı məsləhət görürlər. İrəvanı “Artsax” ideyasına qaytarmaq lazımdır” kimi təhlükəli fikirlər də məhz buradan qaynaqlanır. Düzdür, “təmizlənəcək” çox şey var. Yerli İvanişvili rolunu oynamağa açıq şəkildə hazırlanan erməni əsilli rusiyalı oliqarx Samvel Karapetyan hələ də həbsdədir. Və Paşinyan özü də ölkəsinin 80% KTMT-dən çıxdığını elan edə bilib. Paşinyanı yaxından tanıyanlar başa düşürlər ki, onun açıqlamaları boş söz yığınından başqa bir şey deyil və Ermənistanın baş naziri hər an fikrini dəyişə bilər. Amma geniş ictimaiyyətdə təəssürat yaradırlar.
Üstəlik, Ermənistan Qərb istiqamətində istədiyi kimi irəliləmir. Tramp administrasiyası ehtiyatsızlıqla İrəvana dəstək verməkdən imtina edir. Avropa İttifaqında rəhbərlik dəyişib, onlar da əvvəlki siyasətə qayıtmaq istəmirlər, nəticədə Bakı ilə münasibətlər korlanıb, Ermənistan isə heç bir xüsusi dividend almayıb. Nəhayət, Fransa da məyus olur. Birincisi, Makronun Ukrayna, Yeni Kaledoniyada tam uğursuzluq və Afrikadakı bəlalar fonunda Ermənistana sadəcə vaxtı yoxdur. İkincisi, Paris artıq Paşinyana daşnaklarla ümid bəslədiklərini açıqlayıb.Moskvaya baş əyməyin vaxtıdır.
Yeganə sual budur ki, Moskva Paşinyanın əvvəlki addımlarını bağışlamağa razı olacaq, yoxsa onu daha itaətkar biri ilə əvəz etməyə çalışacaq. Bəli, bunun Samvel Karapetyan olmasına qətiyyən ehtiyac yoxdur.
Ən əsası isə: əgər Moskva həqiqətən də “İrəvanı “Artsax” ideyasına qaytarmağa çalışırsa, Ermənistanın başında Paşinyan, Karapetyan, Tatoyan, Arutyunyan və ya hansısa “-yan”ın olmasının fərqi yoxdur, 2020 və 2023-cü ilin payızındakı məğlubiyyət elə bu İrəvan üçün asan bəla kimi görünəcək.
Ukrayna müharibəsi fonunda Rusiyanın xüsusilə səxavətli dəstək üçün resursları yoxdur. Azərbaycan ordusu yalnız ötən müddətdə daha da güclənib. Ən əsası isə odur ki, guya dondurulmuş münaqişəni qızışdırmaq bir şeydir, ikinci dəfə təcavüzə cəhd etmək başqa şeydir. Burada hərbi, siyasi və hüquqi qiymət daha yüksək olacaq.
Müşviq Tofiqoğlu
KONKRET.az
