Azərbaycan təhsilində son illər formalaşmış idarəçilik modeli artıq cəmiyyətdə “mədəni soyğunçuluğun institusional forması” kimi qəbul olunur. Problem tək bir şəxsin adı ilə ölçüləcək qədər dar deyil — burada illərlə yığılan struktur pozuntuları, hesabatlılıqdan uzaq mexanizmlər və təhsilin mahiyyətini sıradan çıxaran “kağız üzərində nəticə istehsalı” var.
Yenicag.az bildirir ki, bitib-tükənməyən layihələr, monitorinqlər, qiymətləndirmələr, rəqabətlər, olimpiadalar, yarışlar, düşərgələr… – hamısı real təhsil keyfiyyətini artırmaqdan çox, məmurların şəxsi biznesinə çevrilib. Müəllimlərin, məktəblərin və ictimaiyyətin fikrincə, sistemə keyfiyyət yox, sənədlərdə iki kəlmə söz yazılması kifayət edir.
