Dövlət Təhlükəsizliyi Xidmətinin son əməliyyat-axtarış tədbirləri bir daha göstərdi ki, ölkəmizdə “beşinci kolon” adlandırılan xəyanət şəbəkəsinin gizlənməyə yeri qalmayıb. İllərlə özünü “akademik”, “demokrat”, “qərbyönlü”, “islahatçı” kimi təqdim edən, əslində isə xaricdən gələn tapşırıqları icra edən Ramiz Mehdiyev və onun ipli kuklaları olan Əli Kərimli və dəstəsi artıq ifşa olunur, istintaq qarşısında cavab verirlər. Bunların Azərbaycan dövlətinə və xalqına qarşı etdiklərinin ədalət mühakiməsinin vaxtı artıq çatıbdır. Qalib Azərbaycanın siyasi müstəvisində xəyanətkar insanlara yer olmamalıdır.
Məlum olur ki, bunların akademik-dövlət xadimi imici, radikal ritorikası, barışmaz müxalifət görüntüsü, guya xalq naminə “mübarizəsi” sadəcə pərdə imiş. Onlar nə bu xalqa, nə bu dövlətə, nə də demokratiyaya sadiq olublar. Sən demə, illərlə qalaq-qalaq kitab yazan, müxtəlif tribunlardan “milli maraqlar”, “xalq iradəsi”, “azadlıq” deyə-deyə hay-küy salanlar, arxa qapıdan anti-azərbaycan mərkəzlərlə gizli anlaşmalar qurublar, müxtəlif paytaxtlardan gələn ssenariləri burada səhnələşdirməyə çalışıblar.
Bu qruplar özlərini cəmiyyətə guya milli maraqlara xidmət edən, qərbyönlü, açıq düşüncəli, demokratiya tərəfdarı kimi təqdim ediblər. Amma konkret təzyiq və təhdid anlarında nə Rusiyanın, nə də İranın Azərbaycana qarşı atdığı addımlar barədə açıq mövqe nümayiş etdirməyiblər. Qərbin bu rejimlərə münasibəti hamıya bəllidir, amma “qərbçi” libasına bürünən bu “fəallar” illərlə susmaqla, əslində, kimin yanında olduqlarını bir daha göstəriblər.
Heç nə təsadüfi deyilmiş... İndi artıq görsənir ki, 2013-cü ildə prezident seçkiləri ərəfəsində Rusiyadakı mərkəzlərdın idarə olunan müəyyən “birlik” və “şuralar”ın yaranması, sözün əsl mənasında antimilli elementlərin bir mərkəzdə cəmlənməsi Ramiz Mehdiyevin 2003-cü ildə yarımçıq qalmış xüsusi planının tərkib hissəsi imiş. Məqsəd öz hakimiyyət ambisiyalarını təmin etmək, Azərbaycanı yenidən köhnə imperial düşüncənin orbitinə qaytarmaq, ölkənin müstəqil siyasət yürütdüyü kursa zərbə vurmaq imiş.
Bu qurumlarda ilk günlərdə yer alan bəzi adamların daha sonra bu “layihə”nin əsl mahiyyətini anlayıb ayrılması də təsadüfi deyildi. Çünki vicdanı olan hər kəs görürdü ki, bu platformalar heç də ölkənin inkişafı, vətəndaşların rifahı üçün deyil, Azərbaycana təzyiq aləti, siyasi şantaj mexanizmi kimi formalaşdırılır, Azərbaycan xalqının milli maraqlarını ən ümdə vəzifə sayan və onu layiqincə təmsil edən Prezident İlham Əliyevə mane olmaq məqsədi güdürdü.
Lakin beynəlxalq mərkəzlərdən və köhnə şəbəkələrdən asılı olan, siyasi karyerasını ölkə xaricindən gələn maliyyə və təlimatlara bağlayan satqınların geri dönüş yolu yoxdur. Onlar tapşırılan hər alçaqlığı sonadək yerinə yetirməyə məcburdurlar, çünki qazandıqları “siyasi kapital” deyil, sadəcə “borc siyahısı”dır.
Zaman keçdikcə faktlar sıraya düzülür, təsbehin dənələri kimi hər şey öz yerini tapır. Kimin kimlə illərlə eyni masada oturduğu, hansı “tədqiqat mərkəzləri”, hansı “fondlar” vasitəsilə maliyyələşdiyi, hansı “mühacir şəbəkələri” ilə koordinasiyalı hərəkət etdiyi bu gün artıq gizli deyil. Bir vaxtlar dövlət qurumlarında, akademik dairələrdə, media strukturlarında dayaq tapan köhnə şəbəkələrin müəyyən hissəsinin eyni siyasi xətdə birləşməsi heç də təsadüf sayıla bilməz, bu əslində təbiətin qanunudur.
Bu gün Dövlət Təhlükəsizliyi Xidmətinin apardığı istintaq məhz həmin qaranlıq məqamlara işıq salır. Sırf siyasi etiket xatirinə “müxalifətçi”, “aktivist”, “tənqidçi” kimi təqdim olunan şəxslərin bir çoxu, əslində, uzun illər boyu ölkə daxilində sabitliyi pozmağa, etimadsızlıq mühiti yaratmağa, cəmiyyəti hakimiyyətlə qarşı-qarşıya qoymağa hesablanmış tapşırıqların icraçısı kimi fəaliyyət göstəriblər.
Burada söhbət normal, sivil müxalifətdən getmir. Bizim cəmiyyətdə konstruktiv müxalifətə, fərqli fikrə həmişə yer olub, indi də var. Parlamentdə təmsil olunan və ya ictimai-siyasi həyatda aktiv olan bir çox müxalif qüvvələrlə münasibətlər qarşılıqlı hörmət, sivil dialoq zəminində qurulub. Onların tənqidi mövqeyi də siyasi sistemin təbii hissəsidir.
Məsələ ondadır ki, Vətənə, Dövlətə, Milli maraqlara qarşı çıxan, ölkənin ərazi bütövlüyünü, təhlükəsizliyini şübhə altına alan, xarici paytaxtların planlarını daxildə gerçəkləşdirməyə çalışanlarla normal müxalifətçilik arasında bərabərlik işarəsi qoyula bilməz. Bu artıq müxalifətçilik deyil, açıq düşmənçilikdir.
Bu gün Azərbaycan tam suveren, güclü, öz sözünü deyən dövlətdir. Bu dövlətin içərisindən onu zəiflətmək, nüfuzdan salmaq, cəmiyyətin milli iradəsini parçalamaq cəhdləri sadəcə siyasi səhv deyil, ağır cinayətdir. Vətənə xəyanət hüquqi kateqoriyadır, onun cəzası da qanunvericiliklə müəyyən olunub.
Bu mənada, Dövlət Təhlükəsizliyi Xidmətinin milli təhlükəsizliyimizin qorunması istiqamətində apardığı peşəkar, səbirli əməliyyatlar hər kəs tərəfindən dəstəklənir. Cəmiyyət bu fəaliyyətin arxasında dayanır. Çünki söhbət təkcə bugünkü gündən deyil, gələcək nəsillərin taleyindən gedir.
Hesab edirəm ki, xəyanət şəbəkəsinin kökündən qazılıb çıxarılması, cəmiyyətin gözü qarşısında, qanunun aliliyi çərçivəsində zərərsizləşdirilməsi dövlətçiliyimizin, milli birliyimizin tələbidir.
Biz azad, hüquqi, demokratik cəmiyyət qururuq. Bu cəmiyyətdə hökuməti tənqid etmək, aparılan siyasətlə razılaşmamaq və bunu açıq şəkildə ifadə etmək hər bir vətəndaşın haqqıdır. Lakin kənardan idarə olunan, gizli maliyyələşən, düşmən dairələrlə əməkdaşlıq edən, ölkəni xaosa sürükləmək üçün təxribatlar hazırlayan şəbəkələrə bəraət yoxdur və ola da bilməz.
Vətənə xəyanətin bəraət yeri yoxdur.
Milli dövlətin, xalqın iradəsini təmsil edən suverenliyin üzərinə kölgə salmağa çalışan hər kəs bilməlidir ki, bu yolda onu nə yaşının çoxluğu, nə akademik imic, nə “demokratiya şüarları”, nə də saxta “azadlıq” ritorikası xilas edəcək. Qanun var, dövlət var, xalqın yaddaşı var.
Tahir Mirkişili, Milli Məclisin deputatı
