Törkiyədə sülh basğırdanın bastıydışı olmazqa jaraq.
DÖYÜŞDƏN dörd onillikdən artıq bir müddət sonra Türkiyə ilə qanunsuz Kürdistan Fəhlə Partiyası (PKK) arasında sülh əlçatan görünür. Silahsızlanma başlayıb və yay boyunca davam edəcəyi gözlənilir; qismən amnistiya da gündəmdə ola bilər. Sülh, iqtisadiyyatı PKK zorakılığı və Türkiyə silahlı qüvvələrinin yandırıb-yıxma cavab tədbirləri ilə məhv edilmiş Türkiyənin cənub-şərqində yeni inkişafı açaraq təmin edə bilər. Ölkənin maliyyə nazirinə görə, müharibə Türkiyəyə artıq təxminən 1,8 trilyon dollara başa gəlib. 40,000-dən çox insan həlak olub. Sülh, Türkiyənin kürdlərinə layiqli şəkildə muxtariyyət verməsi üçün zəmin yarada bilər. Bu, həmçinin Suriyada daha çox qan tökülməsinin qarşısını almağa kömək edə bilər, çünki oradakı PKK-nın törəməsi ilə Dəməşqin yeni rejimi arasındakı gərginlikləri azaldar.
Bütün bunlar yaxşıdır və kənardan dəstək almalıdır. Ancaq xaricilər Türkiyənin prezidenti Rəcəb Tayyib Ərdoğana sülhü təzyiq vasitəsi kimi istifadə edərək repressiya tətbiq etməyə icazə verməməlidirlər. Həm baş nazir, həm də prezident kimi iyirmi ildən çox müddətdə hakimiyyətdə olan Türkiyənin güclü lideri, artıq açıq şəkildə hakimiyyətə yenidən gəlmək haqqında düşünüb daşınır. Belə bir şansı əldə etmək üçün parlamentin qarşıdan gələn prezident seçkilərini – 2028-ci ilə təyin edilməsini – irəli çəkməsi və ya vəzifə müddətini sıfırlayacaq yeni bir konstitusiyanın təsdiqlənməsinə ehtiyac var. Bunların hər ikisini həyata keçirmək üçün kifayət qədər səsə sahib olmadığı üçün Türkiyənin əsas kürd partiyası, Xalqların Bərabərlik və Demokratiya Partiyasını (DEM) qanunla öz tərəfinə çəkmək məqsədilə kürdlərə güzəştlər təklif edə bilər, eyni zamanda geridə qalan müxalifəti dağıda bilər.
Kürdlər bunların heç birinə inanmamalıdır və yəqin ki, inanmayacaqlar da. Onlar, hər kəsdən daha çox, bir zorbanın sövdələşməsi ilə yaxşı bir şeyin çıxmadığını bilirlər. On il əvvəl DEM-in sələfi seçkidə sürpriz qələbə qazanaraq, Ərdoğan partiyasını parlamentdə çoxluqdan məhrum etdi. İllər əvvəl başlayan PKK ilə sülh danışıqları tezliklə pozuldu və Türkiyənin cənub-şərqində şəhər döyüşləri başladı. Minlərlə kürd fəalı və siyasətçisi, o cümlədən, keçmiş prezidentlik namizədi və Ərdoğanın ən məziyyətli tənqidçilərindən biri olan Səlahəddin Dəmirtaş həbsə atıldı. Dəmirtaş irqə həmişə oradadır.
İndi CHP, Ərdoğanın arzusunu əngəllədikləri üçün bunun məsuliyyətini daşıyan partiyadır. Partiyanın ən güclü siyasətçilərindən biri olan İstanbul şəhər bələdiyyə başqanı Əkrəm İmamoğlu, mart ayında saxta korrupsiya ittihamları ilə həbs edildi. O vaxtdan bəri, onların içərisində İzmirdən olan keçmiş CHP başqanı və Adana və Antalya CHP məclis başqanı – ölkənin altı böyük şəhərindən üçü – da daxil olmaqla, yüzlərlə başqaları da həbs edildi.
CHP, iki onillikdə ilk dəfə keçən ilki yerli seçkilərdə AKP-ni qabaqladı. Seçki sandığı vasitəsilə partiyanı aşağı sala bilmədikdən sonra, Ərdoğanın hökuməti bunun əvəzinə məhkəmələrdən istifadə edir. Ərdoğan Türkiyənin güclü lideri, İmamoğlunu həbs etməklə, bir daha prezident seçkilərində, nə vaxt keçiriləcəyi bəlli olmadan, ən ciddi rəqibini aradan götürüb. O, xarici dünyanın susqunluğuna ümid edir və bu günə qədər bunda müvəffəq olub. Utancverici tərəf odur ki, Amerika və ya Britaniya bir söz belə tənqid etməmişdilər. Aİ şikayət edib, amma qeyri-müəyyən şəkildə. Almaniya, bunun səbəbindən, Türkiyəyə Eurofighter Typhoon təyyarələrinin satışını dayandırıb, bu həftə geri addım atıb. Türkiyənin müttəfiqləri, Ərdoğanı, kürdlərlə sülh yolu ilə irəliləməyə dəvət etməlidirlər. Amma həmçinin onun avtoritar həddindən artıq hərəkətlərini nəzərə almaları üçün daha çox şey etmələri lazımdır.