Qəfil qapımızı döyən
üzücü xəbər həmişə bizi kədərləndirir. Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı Natiq
Qasımovun anası Dursun Qasımova dünyasını dəyişib. Dursun xanım Gəncə şəhərindəki
Səbiskar qəbiristanlığında, həyat yoldaşının məzarının yanında dəfn olunub.
Mərhumla vida mərasimi
keçirilib. Dəfn mərasimində Dursun Qasımovanın doğmaları, əzizləri, şəhid ailələrinin
üzvləri, rəsmi şəxslər, ictimaiyyət nümayəndələri, qazilər iştirak ediblər.
Ömrünün 83-cü
ilində vəfat edən Dursun xanımın dünyaya gətirdiyi və tərbiyə etdiyi oğlu Natiq
Qasımov Birinci Qarabağ müharibəsində qəhrəmanlıq tariximizə böyük hərflərlə
yazılmış igidlik göstərib. O, 1971-ci il yanvarın 2-də Gədəbəy rayonunun Kiçik
Qaramurad kəndində anadan olub. 1975-ci ildə ailəsi Mingəçevir şəhərinə köçüb.
Buna görə də Natiq orta təhsilini bu şəhərdə başa vurub. Çağırış yaşı çatanda
yaşıdları ilə bərabər ordu sıralarına yollanıb. Keçmiş ittifaqın Krasnoyarsk
vilayətindəki Daxili Qoşun hissəsində xidmət edib. N.Qasımov 1991-ci ildə əsgəri
borcunu yerinə yetirib doğmalarının yanına qayıdanda Qarabağ uğrunda qanlı döyüşlər
başlamışdı. Sinəsində Vətən üçün döyünən ürək gəzdirən Natiq vaxt itirmədən
könüllü olaraq döyüşlərə yollanmış, Qarabağın azadlığı uğrunda vuruşmağa tələsmişdi.
1992-ci il mart ayının ilk günləri idi. Artıq ermənilər dünyanı sarsıdan
Xocalı soyqırımını törətmiş, onlarca azərbaycanlının qanını tökmüşdülər.
İşğalçılar fevral ayının 25-dən 26-na keçən gecə bu qədim Azərbaycan şəhərinə
hücum edərək günahsız, silahsız sakinləri qarlı meşələrdə, dağlarda
amansızcasına qətlə yetirmişdilər. Min illərin tarixinə şahidlik edən Xocalını
odlara qalamış, viran qoymuşdular. Xalqımızı sarsıdan Xocalı faciəsindən sonra
ürəyi qisas və intiqam hissi ilə döyünən zabitlər, əsgərlər silahı yerə
qoymamışdılar. İndi onlar Xocalıda amansızcasına öldürülmüş şəhidlərin intiqamını
almaq istəyirdilər.
Natiqgilin bölüyü Xocalı rayonunun Pirlər kəndi istiqamətində döyüşürdü.
O, yeddi əsgər yoldaşı ilə Alban kilsəsinin yerləşdiyi əlverişli yüksəklik
uğrunda ölüm-dirim savaşına qalxmışdı. Gərgin döyüşdən sonra onun əsgər
yoldaşlarının altısı da şəhid olmuşdu. Sağ qalan yeganə əsgər Natiq Qasımov
düşməndən qorxub geri çəkilməmişdi. Əlverişli mövqedə yerləşən Alban məbədini
özünə səngər seçərək erməni işğalçıları ilə döyüşünü davam etdirmişdi. Natiq
harada döyüşürmüşsə, üçrəngli Azərbaycan bayrağını da özü ilə aparıb mövqedəki
uca zirvədən asırmış. Bayraq yenə də erməni işğalçıları ilə təkbaşına döyüşən cəsur
əsgərin başının üzərində dalğalanırmış. Ürəyi, qəlbi Vətən eşqi ilə döyünən cəsur
əsgər 5 gün gecə-gündüz vuruşaraq düşmənləri abidəyə yaxın buraxmayıb. Ermənilər
kilsədə xeyli döyüşçünün olduğunu zənn edirdilər. Sonda onlarla
bacarmayacaqlarını, itki verəcəklərini görən daşnaklar hiyləyə əl atıblar.
Əsirlərindən birini kilsənin içində döyüşənlərin yanına göndərib təslim
olmayacaqları təqdirdə Xocalıdan olan 22 nəfər qadın və uşaqları güllələyəcəklərini
bildiriblər. Başqa yolun qalmadığını görən, Xocalı sakinlərinin güllələnməsinə
razı olmayan Natiq mart ayının 12-də kilsənin üzərindəki Azərbaycan bayrağını
da özü ilə götürərək ermənilərə təslim olmuşdu. Kilsədə onlara qarşı yalnız bir
əsgərin döyüşdüyünü görəndə ermənilər bu qəhrəmanlıq qarşısında heyrətə gəlmişdilər.
Prezident İlham Əliyevin 25 iyun 2024-cü il tarixli sərəncamı ilə ərazi
bütövlüyümüzün qorunub saxlanılmasında xüsusi xidmətlərinə və döyüş tapşırığını
yerinə yetirərkən göstərdiyi şəxsi igidliyə görə, Natiq Səlim oğlu Qasımova
ölümündən sonra "Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı" fəxri adı verilib.
"Azərbaycan"
