ain.az, Qafqazinfo portalından verilən məlumatlara əsaslanaraq xəbər verir.
Bakı. Səhər saat 07:00. Dəmiryol vağzalının qarşısı...
Rəmiş damağında papiros o tərəfə, bu tərəfə gedir. Nəhayət, səbri çatmır, dillənir:
- Qağa, bu Qədir harada qaldı?
Arif Babayev Rafiq Hüseynovu sakitləşdirməyə çalışır:
- Dədə, Bakını bilmirsən? Yəqin tıxacda qalıb.
- Sən Seyid Lazım Ağanın cəddi, bəsdir, səhərin bu vaxtı nə “probka”?
Səxavət Məmmədov da Babayevə dəstək olur:
- Mən də Bakıda qalanda tıncıxıram. Heyif deyil Gülablı?..
.jpg)
Hamı səbirsizlənir...
O tərəfdən əlində qara çamadanla Xudu Məmmədov da gəlir. Hamıyla bir-bir görüşür. Professor sevincək deyir:
- Gedək görək Mərzilidə nə var, nə yox?..
Bu məqamda Qədir Rüstəmov da gəlib çıxır və həmişəki kimi zarafatından qalmır:
- Siz tez gəlmisiniz, yoxsa mən gecikmişəm? (gülür)
Rəmiş başını bulayır:
- Qağa, sən Allah, bəsdir.
.jpg)
Sənətkarlar qatarda öz yerini alır.
Ön sırada tanış simalar var: Fred Asif, Şirin Mirzəyev, Raquf Orucov...
Birdən kimsə soruşur:
- Bəs, Allahverdi Bağırov hanı?
Fred Asif deyir:
- O Canpoladla (Rzayev-red) bizi orada gözləyir.
Qatar Ağdama yol alır.
Birdən Səxavətin gözü önə zillənir:
- Ayə, Sədi də burada imiş ki... Qadanalım, ay Sədi...
Öpüşüb görüşürlər...
Yolda söhbət futboldan düşür, “Qarabağ”dan danışırlar. Bu məqamda Ceyhun Mirzəyev pəncərədən gözlərini çəkib müzakirəyə qoşulur:
- O Qurbanın qadasını alım... Halal olsun, vallah. O ki komandanı bu vəziyyətə gətirdi, aldığı pul ana südü kimi halalıdır.
Fred Asif müdaxilə edir:
- Ona söz yox. O vaxt Ağdamdakı komanda ilə indikini müqayisə edirəm, yerlə-göy arasında fərq var. Nə danışırsan e? İndiki “Qarabağ”a söz ola bilməz.
Rəmiş də söhbətdən geri qalmır:
- O qara gədənin adı nədir? Qabaxda oynuyur ey, birtəhər də adı var...
- Addai?
- Həə, ondan nəsə gözüm su içmir...
.jpg)
Bu məqamda qatarın arxa sırasından Ağdam boyda səs gəlir. Səxavət Məmmədov elə qatarcada oxumağa başlayır, o vaxt Ağdam toylarında olduğu kimi. Rəmiş tez gitarasına sarılır, Ceyhun Mirzəyev çırtma ilə ritm turur:
Ağdam, Qarabağın toy otağısan,
Bülbüllər səyrişən gül yatağısan,
Həmişə baharın gülşən bağısan,
Nə gözəl yaraşır ad sənə, Ağdam!
Baxdıqca oluram şad sənə, Ağdam!
Qədir Rüstəmov sevinərək Arif Babayevə pıçıldayır:
- Qağa, çox oxuyurdun e, ana vətənim, ana vətənim, Ağdamım mənim... Bu da sənə Ağdam...
Saat 11:53. 32 il sonra qatar Ağdama çatır. Tarixdə belə şey olmayıb - gələn qonaqlar ev sahibidir. Şəhər ayağa qalxır...
Emin Səfərov
Sonrakı hadisələr barədə daha çox məlumat almaq üçün ain.az saytını izləyin.
