Əməkdar artist Bəhram Bağırzadə Teleqraf İnformasiya Agentliyinin suallarını cavablandırıb.
Publika.az həmin müsahibəni təqdim edir:
- Bəhram müəllim, doğum gününüz münasibətilə sizi təbrik edirik. Bu gün sizin üçün hansı mənanı ifadə edir?
- 53 yaşım tamam olur. Hər il olduğu kimi, 4 sentyabr bu dəfə də mənim üçün sadəcə doğum günü deyil, həm də bir ziyarət günüdür. Səhər tezdən valideynlərimin məzarını ziyarət edirəm, onlar üçün dua oxuyuram. Sonsuz təşəkkürümü bildirirəm ki, məni bu dünyaya gətiriblər, böyüdüblər, mənə həyatın dəyərini öyrədiblər.
Son illər ayrıca ad günü qeyd etmirəm. Valideynlərimin yoxluğunu hər zaman hiss edirəm və bu gün o boşluq bir az da dərinləşir. Bütün bunlara baxmayaraq, anlayıram ki, həyat davam edir. Yaşadıqca ata-anamızdan aldığımız dəyərləri, sevgini və öyrətdiklərini yaşatmalı olduğumuzu dərk edirəm. İnanıram ki, onlar haradadırlarsa, oradan bizi izləyirlər.
Ümid edirəm, övladlarının atdığı hər uğurlu addımdan, qazandıqları hər qələbədən sevinir və fəxr edirlər.
- İncəsənətlə məşğul olan bir sənətkar kimi doğum gününüzdə tamaşaçı və pərəstişkar sevgisini necə dəyərləndirirsiniz?
- Mən incəsənətlə məşğul olmamışam, onu yaşamışam, onunla nəfəs almışam. Sənət mənim üçün sadəcə bir məşğuliyyət, peşə və ya səhnə fəaliyyəti olmayıb. Bu, mənim həyatımın, varlığımın ayrılmaz hissəsinə çevrilib.
Amma son vaxtlar hiss etdim ki, sənət artıq mənim üçün məşğuliyyət olmağa başlayıb. Bu isə mənim daxili həqiqətimlə uyğun gəlmir. Məhz buna görə sənətdən, KVN-dən, kinodan uzaqlaşmaq qərarına gəldim. Hətta böyük rejissorların iş təkliflərinə də razılıq vermədim. Çünki kamera yalan danışan aktyoru sevmir. Mən isə tamaşaçımı aldatmaq istəmədim.
Müslüm Maqomayevin bir kəlamını xatırlayıram: “Səhnəni tez tərk etmək lazımdır, nəinki beş dəqiqə gec getmək..." Bu illər ərzində mənimlə olan bütün tamaşaçılara dərin təşəkkürümü bildirirəm. Eyni zamanda mənə güvənən rejissorlara, prodüserlərə və üzərimdə zəhməti olan hər kəsə səmimi qəlbdən minnətdaram. Artıq mən sənətlə məşğul olmaq istəmirəm.
Sənətin adından istifadə edib yalan danışmayacam. Bu mənim şəxsi qərarımdır.
- Necə düşü dünürsünüz, uzun müddət fəaliyyət göstərdiyiniz “Planet Parni İz Baku"ya əvvəlki kimi tamaşaçı marağı varmı? Və ya yenidən orada davam etmək istərsinizmi?
- Mən artıq teatrdan uzaqlaşmışam. Bir hadisə danışım. İtalyan kinorejissoru Federiko Fellini və dramaturq Tonino Querra Roma küçələrində gəzirlərmiş. Yolda gedərkən Fellininin "Amarkord" filminin afişasını görürlər. Tonino Querra Felliniyə filmə baxmağı təklif edir. Federiko qısa və qərarlı cavab verir ki, getmirəm.
Querranın isrardan sonra Fellini onunla razılaşır və kinoteatra daxil olurlar. Görürlər, 300 nəfərlik zalda cəmi 3 nəfər əyləşib. Querra heyrətlə soruşur, axı, niyə belədir?!. Fellini cavab verir ki, artıq mənim artıq tamaşaçım yoxdur, mənim tamaşaçım ölüb.
