Kulis.az Həmid Herisçinin "Ölməmisən ki?" adlı yeni şeirini təqdim edir.
Hərdən iynə
batırt dizinə,
get lap dərinə,
Su səp üzünə,
təsir etməyəndə
De özünə
Ölməmisən ki?
Divardakı kölgən
heç səninkidir ki?
İnanma Bakı metropolitenində
ingiliscə elanlar oxuyan səsə
inanma səsə, əgər o daxili deyilsə...
Videokadra, əgər, çiyindən çəkilməyibsə,
insanınkı deyilsə...
Küləyə də inanma
əgər qapına, pəncərəmə
meyilli deyilsə....
Əgər sirr deyilsə,
Ölməmisən ki?....
İsaya da inanma,
insan deyilsə...
əgər ancaq peyğəmbərdirsə.
Əgər sən bunu deməyibsənsə...
De özünə
Ölməmişəm ki?
Güzgüdəki
Heç sənsənmı?
Sənə nə dəxli
Şəxsiyyət vəsiqəsindəki...
Qəfil bir dabanın üstə qanrılıb
Geriyə dönsən,
Qədim ruhları hürkütməsən,
görsən
ardınca gələn bütün mələkləri, rəhmətlikləri,
Üzərindəki rəhbərliliyi...
Bir tabloya sığışdırsan
bu dağınıq mənzərəni
Demək, şəxsiyyət vəsiqəsindəki foton,
Bu aldadıcı fantom
hüceyrələrindəki ilkin atom
Elə sənindi...
Demək, ölməmisən ki...
Düyməsini bas, qoy səsini artırsın
Səsgücləndirici
Arxada burax bütün bu cındırtresti...
Süni zəkaya dodaq büz,
de ki
-Day bəsdi!
Ölməmişəm ki...
