Müasir hüquqi-demokratik dövlətdə həm sekulyarizm, həm də dindarlıq öz yerinə malikdir. Əsas problem bu amillərin düzgün müəyyənləşdirilməsindən ibarətdir.Mətbuat.az-ın məlumatına görə, bu fikirləri tarix elmləri doktoru, professor, Özbəkistan Respublikasının Dini İşlər Komitəsi sədrinin birinci müavini Davronbek Maqsudov deyib. O qeyd edib ki, tarixən bütün dövrlərdə dinin cəmiyyətin həyat fəaliyyətinin bütün sahələrinə müdaxilə etməsini dəstəkləyən qüvvələr mövcud olub:“Bəzən bu iki tərəf arasındakı münasibətlər o qədər gərginləşmişdir ki, bütöv ölkələri çaşqınlıq və nadanlıq burulğanına sürükləmişdir.Dövlət–din münasibətlərinin daha bir mühüm xüsusiyyəti isə dinin siyasiləşdirilməməsidir.Axı istənilən din, ilk növbədə, mənəvi-əxlaqi bir hadisədir. Heç bir din öz-özlüyündə xalqın sosial-iqtisadi, siyasi və mədəni həyatının bütün aspektlərini əhatə etmək iddiasında olmur.İslamda sekulyarizm dinə yad anlayış kimi nəzərdən keçirilmir. İslamın müqəddəs mənbələri - Qurani-Kərim və Sünnə - sekulyarizm prinsiplərinin də əsasını təşkil edir”.
