Uşaqlığın İtirdiyi Sadəlik
Giriş
Uşaqlıq… O sadə, təmiz, hər şeyin çox da mürəkkəb olmadığı illər. Bir giləmeyvə tapmaqla sevinc, bir dostun gülüşü ilə dünya rəngli olurdu. Nə çox düşünmək, nə çox narahat olmaq… Hər şey sadə, səmimi və qəlbən idi.
Amma illər keçdikcə o sadəlik itir. Böyüdükcə həyat daha çətin, daha mürəkkəb olur. Hər gülüş arxasında başqa düşüncələr gizlənir, hər sevinc bir narahatlıqla qarışır. Uşaqlığın o saf sadəliyi harda qaldı? Biz harada itirdik onu?
Aforizm
“Uşaqlığın sadəliyini itirən insan, dünyanın mürəkkəbliyinə məhkumdur.”
Təhlil
Böyüyəndə biz daha çox düşünürük, daha çox qorxuruq, daha çox plan qururuq. Həyatın ağırlığı yük kimi çiyinlərimizdədir. Bu ağırlıq bəzən bizi özümüzdən belə uzaqlaşdırır. Sadə şeylərə sevinc vermək, təbiətin kiçik möcüzələrini görmək yerinə, kompleks problemlərin dərinliyində boğuluruz.
Uşaqlıqda bizim üçün sadə olan, böyüyəndə həm də unudulur, həm də bizdən uzaqlaşır. Təlaş, yarış, stres sadəlikdən qalır. Halbuki sadəlik insana xoşbəxtlik gətirir. O sadəliklə yaşamaq üçün bəzən “yox” demək, bəzən durub dərin nəfəs almaq lazımdır.
Tövsiyə
- Hər günün bir anını uşaqlıq sadəliyi ilə keçirməyə çalış. Məsələn, heç bir məqsəd güdmədən təbiətdə gəzmək, ya da sevdiyin musiqiyə qulaq asmaq.
- Çətin məsələlərə dərhal qərar verməkdənsə, sadə yanaşmağa çalış. Bəzən ən sadə həll ən doğru həll olur.
- Həyatını sadələşdir, nə qədər az şeyə ehtiyacın olduğunu görəcəksən. Bu, həm də daxili rahatlığın açarıdır.
Şeir
Uşaqlıq idi, sadə bir gülüş,
Göylərə çatmaz heç bir bülbülüş.
İndi mürəkkəb yollarda yandıq,
Sadəliyi uşaq kimi unandıq.
