1907-ci ildə Massaçusets ştatının Haverhill şəhərindən olan amerikalı həkim Duncan MacDouqall insan ruhunun varlığını sübut etmək qərarına gəldi.
Təcrübəsi üçün o, ölməkdə olan insanlardan və bu məqsədlə qəsdən öldürülən bir neçə itdən istifadə etdi.
“Cebheinfo.az” “IFLScience”-ə istinadən xəbər verir ki, MacDouqall ruhun varlığını sübut etdiyini və hətta onun kütləsini təyin etdiyini iddia etsə də, elm adamları onun dəhşətli təcrübəsinin nəticələrini təkzib ediblər.
Duncan MacDouqall inanırdı ki, insan ruhunun fiziki kütləsi var və buna görə də tərəzi ilə ölçülə bilər. Həkimlər inanırdılar ki, ruh bədəni tərk etdikdə bədənin kütləsi azalır, yəni insanın ölümdən əvvəl və ölüm zamanı çəkisi arasındakı fərq, ehtimal ki, cənnət-cəhənnəmə gedən ruhun kütləsi olacaqdır.
Eksperiment üçün MacDouqall böyük miqyaslı rol oynayan xüsusi çarpayı hazırlatdırıb. Həkim altı könüllü tapıb, hamısı ölümcül xəstə olub və vərəmdən ölüb. Onlar təsadüfi seçilməyib, çünki ölümdən əvvəl hərəkətsiz idilər, yəni tərəzi ölümdən əvvəl və sonra bədən çəkisini dəqiq göstərməli idi.
Ölüm ayağında olan bir insan çarpayıya qoyulduqda, tərəzi sıfıra endirilib. Həkim daha sonra ölənə qədər onların çəki dəyişikliklərini izləyib.
Təcrübənin göstərdiyi kimi, bir xəstənin ölümü zamanı onun çəkisi 21,3 qram azalıb. Ölən digər şəxslər 20 qrama qədər arıqlayıblar. Beləliklə, McDouqall ruhun varlığını sübut etdiyi və onun təxminən 21 qram ağırlığında olduğu qənaətinə gəlib.
Bundan sonra həkim nəzarət sınağı keçirməyə qərar verib. O, 15 xəstə iti götürüb, bəzilərini yavaş-yavaş öldüyü üçün qəsdən öldürüb, sonra tərəziyə qoyub. McDouqall iddia edib ki, heyvanların itirəcək ruhları yoxdur, ona görə də ölümdən sonra yüngülləşməməlidirlər.
Həqiqətən də, həkimin ölçmələrinə görə, itlər öldükdən sonra heç bir çəki itirməyiblər.McDouqall tapıntılarını yerli qəzetlərdə və hətta elmi jurnalda dərc etdirib. Lakin elm adamları bu qəribə təcrübənin nəticələrini dərhal təkzib ediblər.
McDouqallın nəticələri şübhəli metodologiyaya görə əvvəldən qüsurlu idi. Həkim özü etiraf edib ki, ölüm anını dəqiq müəyyən etmək çətin olub. Bir xəstə nümunəsində müşahidə edilən hər hansı çəki dəyişikliyi qan artıq dövriyyə ilə soyumadığı üçün ölümdən qısa müddət sonra bədən istiliyinin artması ilə baş verən artan tərləmə və nəmin buxarlanması ilə əlaqələndirilə bilər. Köpəklər tərləyir, lakin əsasən pəncələri vasitəsilə, yəni kilo itkisi minimal olur.
