525.az portalından verilən məlumata görə, ain.az xəbər yayır.
Xosrov NATİL
16 oktyabr...
Səhər-axşam hərarətimi ölçürlər,
Ağızdan, burundan yaxma götürüb
virus axtarırlar
Kaspian Biznes oteldə.
Karantin 7 gündü,
4-cü özüldən Rauf bəylə yanaşı
qırıq stullu 8-ci qatda,
8 saylı otaqda
zəif işıq fonunda
telefona göz atıb darıxırıq bəlkə də.
Sevinirik nə yaxşı ordumuz qalib gəlib
Qarabağda - ölkədə.
Bir bayraq da qoymuşuq ağ stolun üstünə,
İsinir ümidimiz - zəfər marşı çalınır,
İtirilmiş torpaqlar indi geri alınır.
Cəbhədəki oğlumun dilindən eşidirəm:
"Füzuli şəhəri azad olunub,
bir də yüksəklik olan Məngələnata.
Qələbə bizimdir,
"Qarabağ Azərbaycandır" - ata.
18 oktyabr - Müstəqillik günüdü...
Ümid dolu Günəş doğub səhərdən,
Bayrağımız bürüyüb üç rəngə hər tərəfi.
Səhər saat yeddidə telefona zəng gəlir
Ertədən işə gedən
qısqanc ərin hər kəsdən gizlətdiyi
Leyla adlı qadından.
"Evdən çıxdım əzizim", -
Bir "qızılgül ləçəyi"
bir də "uğurlar olsun" -
yanıb sönür beləcə.
Bu da 20 oktyabr...
Vaqifimin ad günüdü bu axşam,
aman Allahım,
Zəngilanın yenidən qayıdışı...
Bağırmaq istəyirəm -
Sən mənim vətənimsən, oğlum!..
7 noyabr...
virusa yenildi Əziz Hüseyn -
öldü tələbə dostumuz Cəlilabadda...
8 noyabr...
Ağ qalsın yeri...
Şuşadan yazacam, dedim nə vaxtsa...
20 noyabr...
Ağdamın ağ günüydü -
Qulu Ağsəsə yazdım
Ürəyin ağ olsun, - dedim
28 noyabr...
Nisəbəyim öldü...
Yanaşı çıxmışdı yazılarımız -
Ötən yüzildə "Qala" qəzetində
Elə həmin günüydü...
öz evimdə yaşamağa davam etdim -
tək idim.
30 noyabr...
Ad günüm də sakit keçdi bu gecə.
17 dekabr...
"Xaç atası"na baxmağa həvəsim də yox,
Düşünürəm bəlkə də haqsızam nəsə.
Bir rus kanalında sevgi səhnəsi -
Beləcə başımı qatıram gecə.
Qısqanclıqmı, bilmirəm
hələ mənim evimə uyğunlaşa bilməyən
bir sərçəcik quşuydu Leyla.
Məni aldatmaq asan idi bəlkə də
Niyə aldatsın axı...
20 dekabr...
Qayıtdıq helikopter meydanından
düşdük yatağın ağına,
Yuxuda baxırdım quşların ağlamağına -
Heç yadımdan çıxmaz...
Bir də yanaşı otaqda Ənvər müəllimin
Qəfil hönkürtüsü yadımdan çıxmır,
Eynəyindən axırdı göz yaşı gilə-gilə -
Qardaşı rəssam Ucatay
kədərli rəsmlərin qurbanı olmuş bu gün.
lll
Kaspian oteldə yenə
onuncu qatda təkəm - təmtək,
televiziya və notbukla iyəşirəm.
A tövbə başqa dərdim-sərim yox guya,
dişlərimi qamaşdırır borclu qaldığım
para sayısı
lll
Araza axırdı Oxçunun qanı,
Axırdı Zəngilandan sərhədə sarı,
Tikanlı naqillərin düyün yerində
Özünü yelə verirdi salafan torbalar.
Paşa bağında armud sallananda saplaqda
O zaman Mincivanda
payız narı sulanmışdı budaqda
Narın rəngi qanıydı - qəzetlər yazırdı yenə bu haqda...
Sərin oktyabr ayı -
əsgərlərin sərhəddə atışma vaxtı...
lll
Göylərin çiçəyi çırtladı səhər,
Yavanlıq göndərdi gün işığını.
Hava tutqunuydu - payız günüydü,
üç rəngə büründü yer
Mavi, qırmızı, yaşıl - bayraq bürüsü.
Bu gün Çilov adasında
ay-ulduzlu bayraqlar
baş üstündə göründü,
İnna Maxova sevinirdi
Şuşanın qələbə sorağına.
Yad qoşunun gəlişindən
qüssəliydi pasportçu qız.
Dəli Aydın bayraq asırdı məzar başında
Alkoqollu içki kimi sevirdi bayramları.
Xoruz ilinin dul kişisi Pirqulu
gözaltı eləmişdi lal ördəkləri.
Çilov adasında
həyətində qan rəngli payız gülləri -
at ağızlı dərdlərini bətnində böyüdürdü
şəhid anası Nataşa Kiselyova.
lll
Ağ zolaqlı yol kimi göründü ilbizlərlə
qarışqaların iz saldığı göy dəniz.
Havalıydı dənizçi - ayağında şəpşəpi
özünü göstərirdi göyərtədə kiməsə
əlində yaş süpürgə sürüyürdü dalınca,
kapitan köməkçisi
papağının dimdiyini basmışdı
gözünün üstünə,
o qədər hərəkətsiz oturmuşdu elə bil
qarnını eyvan kimi çıxarmışdı gödəndən,
hörümçək toru vardı bəbəklərində
gəminin fit səsində dalğağalanırdı ümid,
arzular xumar-xumar yırğlanırdı dünən.
12 fevral...
(kəndə giley)
səni milyon kərə yuxuda gördüm
ay doğma kəndim - Üdgünüm,
göyündə göyü gördüm,
yerində yeri gördüm,
əlim yerdən üzülmüş,
əlim göydən üzülmüş,
Allahın ətəyindən yapışdım ikiəlli
sonunda neçə ildi -
gecəli
gündüzlü
ulduz sayı,
ay sayı,
Günəş sayı yaşadım, Vətən.
Yaşadım,
özgə kimi yaşadım
doğma eli
qərib ölkə kimi yaşadım, Vətən.
Toy vurdurdum üç kərəm,
Amma yasımın sayı...
Qatla barmağını, say görüm
Atam, Anam...
bu beşim, bu onum
Sonunda qarım,
Qohum-qayım, qonum-qonşum,
Kəndlim, ellim -
hesabı yox itiklərimin,
hələ desəm, şəhid olmuş neçə arzum...
lll
Torpaq qolları bağlı
qandalı ümid Vətən
Hanı daşı, torpağı, damı kirəmid vətən
Çayları boz-bulanıq, torpağı quraq
Qobuları azsulu, yalı-yamacı batıq
Qayaların qaşında salamat yer də yoxdu,
Bağlarında çürümüş barın-bəhərin, Vətən,
Uzaqlarda kişnəyir atın-kəhərin, Vətən.
Qatlanmış süfrədə yuxa çörək kimisən,
27 il sonra da qonaq zəvvar kimiyəm,
Sənin ziyarətinə gəlmişəm, Vətən,
nə çox zəifləmisən,
çox gec qaldım bağışla, Vətən.
Torpaq sanı yaşa görüm
Torpaqsız ola-ola.
Ölüm istə yüz kərə
Bir qorxulu nağıla inandır özünü -
Sənsiz ölüm
Urvasız, dənsiz ölü dəyirman kimidi
bu yaşda ölüm
ölüm deyil ki, Vətən.
Bu qorxulu nağıl deyil,
Uşaq kimi inanım,
Yaşa, yaşa gözəl ömrü, Vətən.
Adına layiq yaşadım
Adına layiq daşıdım
bu bəndəlik mundiri, Vətən,
Mən ölü, sən diri, Vətən!..
Hadisənin gedişatını izləmək üçün ain.az saytında ən son yeniliklərə baxın.
