ain.az, Modern.az portalına istinadən məlumatı açıqlayır.
Dil – ürəkdən gələn nəğmə kimidir: ecazlı, özgü ahəngli, elə ürəyimizin ritmini daşıyan bir mənəvi varlıq, ruhi gücdür. O, bir ulusun mədəniyyəti, tarixidir. Bəs biz balalarımıza hansı dili sevdirmək istəyirik?
Sovet dönəmində rus dili imperiya siyasətinin alətinə - çəkicinə-orağına və arağına çevrildi. Təhsil dedik – rusca oxumağı, yazmağı öyrəndik, amma milli ruhda xroniki bir boşluq, təbii bir həsrət yarandı.
İndi Azərbaycanda rusdilli məktəb sayı Gürcüstan və Ermənistandakı birgə saydan qat-qat artıqdır. Hətta, GUAM üzvlərinin digər üçündəkindən də çoxdur – bu isə heç də az rəqəm deyil. Niyə belə olmalıdır axı, niyə? Dünən - oldu, bitdi, getdi bəs bu gün 300 rusdilli məktəb bizim büdcəmizə yük deyilmi? - Yükdür, yükdür, yükdür! Yəni yalnız imkan yox, milli gələcək barədə düşünmək durumundayıq.
Balalarımız öz doğma dilimizdə
-düşünməli,
-oxumalı, öyrənməli,
-yazmalıdır.
Rus dili də öyrənilsin - necə ingiliscə, ispanca, almanca, ərəbcə və başqa yabançı dillər öyrənilir - o kimi. - Yəni öz funksiyasını aşmasın:
elmdə,
texnologiyada,
uluslararası bağlarda
gərəkliliyi qədərincə öyrədilsin, öyrənilsin. Başqa dili öyrənək, əlbəttə - ancaq öz dilimizin yerinə, göyünə və ruhuna zərbə vurmadan!
Rusdilli məktəb – şərt deyil, əşhədü-ehtiyac deyil, sadəcə, gərək olduğu yerdə və qədərində bir seçim ola bilər. O seçim düşünülmüş, milli strategiyaya, gələcəyin vicdanına bağlı olmalıdır. Əks halda biz tarixdə olmayan bir “ikinci dərinlik”də – kimlik itkisində boğula bilərik. Boğulmağa məhkum deyilik! Bizim məhkumluğumuz varsa, o da Böyük Gələcəyədir! - Bu isə məhkumluqdan daha çox talibliyi, üfüqü bildirir. Bu bildirim ortaq türk keçmişindən ortaq türk gələcəyinə aparan yolu da ifadə edir…
NƏ DÖVLƏTİMİZ, NƏ DƏ DÖVLƏT DİLİMİZ ZAVAL GÖRMƏSİN!
Əkbər QOŞALI
Ən son xəbərləri və yenilikləri almaq üçün ain.az saytını izləyin.
